Βίλχελμ Ράιχ: Να ποιος είσαι Ανθρωπάκο
Αποσπάσματα από το βιβλίο “Άκου Ανθρωπάκο” του Βίλχεμ Ραϊχ – εκδόσεις αποσπερίτης Αθήνα
«Καταβροχθίζεις την ευτυχία σου. Ποτέ δεν απόλαυσες την ευτυχία με πλήρη ελευθερία.
Γι’ αυτό καταβροχθίζεις λαίμαργα την ευτυχία, χωρίς να παίρνεις κανένα μέτρο να τη διασφαλίσεις. Δε σ’ άφηναν να μάθεις πώς να φροντίζεις την ευτυχία σου, πως να την προσέχεις όπως ο κηπουρός τα λουλούδια του και ο γεωργός τη σοδειά του.
Οι μεγάλοι ερευνητές, ποιητές και σοφοί έφυγαν μακριά σου επειδή ήθελαν να φροντίζουν την ευτυχία τους. Κοντά σου, Ανθρωπάκο, είναι εύκολη η καταβρόχθιση της ευτυχίας, μα δύσκολη η προστασία της.
Μήπως δεν καταλαβαίνεις γιατί πράγμα μιλάω Ανθρωπάκο;
Θα σου εξηγήσω:
Ο ερευνητής δουλεύει σκληρά δέκα, είκοσι, τριάντα χρόνια, χωρίς διακοπή, πάνω στην επιστήμη, στη συσκευή του, στην κοινωνική του ιδέα. Η καινοτομία είναι βαρύ φορτίο και αυτός πρέπει να τη φέρει ολομόναχος.
Είναι αναγκασμένος να υποφέρει τις ηλιθιότητες σου, τις λαθεμένες ιδέες σου, τα ταπεινά ιδανικά σου, πρέπει να τα καταλάβει και να τα αναλύσει και τελικά να τα αντικαταστήσει με τα ευρήματα του. Στο έργο του αυτό, δεν τον βοηθάς, Ανθρωπάκο, δεν τον βοηθάς, καθόλου.
Όχι, Ανθρωπάκο, ποτέ δεν έρχεσαι σ’ αυτόν που σε βοηθάει για να βοηθήσεις.
Αλλά έστω κι αν έμενες μακριά του, χωρίς να προσφέρεις ή να δίνεις καμιά βοήθεια, ο ερευνητής δεν θα στεναχωριόταν για σένα. Στο κάτω-κάτω, δεν κοπιάζει, σκέπτεται και ανακαλύπτει «για χάρη σου».
Τα κάνει αυτά, απλά και μόνο, επειδή η ίδια η φύση του τον ωθεί. Τη φροντίδα σου και τη λύπηση σου την αφήνει στους ηγέτες των κομμάτων και στους παπάδες. Το μόνο που θα ήθελε είναι να σε δει τελικά να φροντίζεις μόνος σου τον εαυτό σου.
Μα εσύ όμως δεν αρκείσαι στο να μην βοηθάς.
Καταστρέφεις, περιφρονείς και φτύνεις. Όταν τελικά ο ερευνητής, μετά από μακρόχρονη και σκληρή δουλειά, καταφέρει ν’ ανακαλύψει για ποιο λόγο είσαι ανίκανος να προσφέρεις στη σύζυγο σου την ερωτική ευτυχία, έρχεσαι και τον αποκαλείς σεξομανή. Δεν έχεις την παραμικρή ιδέα πως το λες αυτό, επειδή πρέπει να κρατήσεις καταπιεσμένο το σεξομανή μέσα σου και γι’ αυτό είσαι ανίκανος ν’ αγαπήσεις.
Ή όταν ο ερευνητής ανακαλύψει για ποιο λόγο οι άνθρωποι πεθαίνουν μαζικά από καρκίνο, και εσύ, Ανθρωπάκο συμβαίνει να είσαι Καθηγητής της Παθολογίας του Καρκίνου, με σταθερό μισθό, έρχεσαι και λες πώς ο ερευνητής είναι αγύρτης, ή πως δεν ξέρει τίποτα για τα μικρόβια της ατμόσφαιρας, ή πως παίρνει ή ξοδεύει πολλά λεφτά για την ερευνά του, ή ρωτάς αν είναι Εβραίος ή αλλοδαπός, ή επιμένεις πως έχει δικαίωμα να τον εξετάσεις για να δεις αν έχει τα απαραίτητα προσόντα για να δουλέψει πάνω στο δικό σου πρόβλημα του καρκίνου, το πρόβλημα που δεν μπορείς να λύσεις, ή προτιμάς να δεις πολλούς, πάρα πολλούς ασθενείς να πεθαίνουν από καρκίνο, παρά να παραδεχτείς ότι εκείνος ανακάλυψε αυτό που εσύ χρειάζεσαι τόσο πολύ για να σώσεις τους ασθενείς σου.
Για σένα, η επαγγελματική σου αξιοπρέπεια, ο λογαριασμός σου στην τράπεζα, οι συνδέσεις σου με τη βιομηχανία ραδίου, έχουν μεγαλύτερη σημασία απ’ την αλήθεια και τη μάθηση.
Γι’ αυτό είσαι μικρός και κακόμοιρος, Ανθρωπάκο.
Επαναλαμβάνω: όχι μόνο δε βοηθάς, αλλά και εμποδίζεις με κακεντρέχεια, παρεμποδίζεις ό, τι δουλειά γίνεται για σένα ή που θα έπρεπε να κάνεις εσύ. Καταλαβαίνεις τώρα γιατί η ευτυχία σου είναι άπιαστο πουλί; Γιατί για να κερδίσει κανείς την ευτυχία, πρέπει πρώτα να εργαστεί γι’ αυτήν. Μα εσύ το μόνο που θέλεις είναι να καταβροχθίσεις την ευτυχία. Να γιατί είναι άπιαστο πουλί, δεν θέλει να καταβροχθιστεί από εσένα.
Με την πάροδο του χρόνου, ο ερευνητής καταφέρνει να πείσει πολλούς ανθρώπους πως η εφεύρεση του είναι πρακτικά εφαρμόσιμη, πώς, παραδείγματος χάριν, κάνει δυνατή τη θεραπεία ορισμένων ασθενειών, ή ανυψώνει βάρη, ή ανατινάζει βράχους, ή διαπερνάει την ύλη με ακτίνες κατά τέτοιο τρόπο που το εσωτερικό της να γίνεται ορατό.
Μέχρι να το διαβάσεις στην εφημερίδα, δεν το πιστεύεις, γιατί δεν έχεις εμπιστοσύνη στις αισθήσεις σου. Όταν όμως η ανακάλυψη δημοσιευτεί στην εφημερίδα, τότε έρχεσαι όχι περπατώντας αλλά τρέχοντας. Αποκαλείς τον ερευνητή «μεγαλοφυΐα», τον ίδιο άντρα που μέχρι χτες ονόμαζες αγύρτη, σεξομανή, τσαρλατάνο ή επικίνδυνο άτομο που υπονομεύει τα δημόσια ήθη.
Μήπως δεν ξέρεις τι είναι μεγαλοφυΐα, όπως δεν ήξερες τι είναι «Εβραίος», «αλήθεια», «ευτυχία»;
Θα σου το πω, Ανθρωπάκο, όπως σου το είπε και ο Τζακ Λόντον στο βιβλίο του MARTIN EDEN. Ξέρω πως το διάβασες χιλιάδες φορές μα δεν το κατάλαβες:
«Μεγαλοφυΐα είναι το σήμα κατατεθέν που κολλάς στα προϊόντα σου όταν τα ρίχνεις στην αγορά. Αν ο ερευνητής (που μέχρι χτες ήταν σεξομανής ή τρελός) βγει τώρα μεγαλοφυΐα τότε θα τρέξεις πιο γρήγορα να καταβροχθίσεις την ευτυχία που αυτός έφερε στον κόσμο. Γιατί τώρα έρχονται πάρα πολλά ανθρωπάκια και φωνάζουν, με μια φωνή, μαζί σου: «Μεγαλοφυΐα, μεγαλοφυΐα».
Και ο κόσμος έρχεται «αγεληδόν» και αρπάζει τα προϊόντα απ’ το χέρι σου. Αν είσαι γιατρός έχεις τώρα πολύ περισσότερους ασθενείς, είσαι σε θέση να τους βοηθήσεις καλύτερα από πριν και να βγάλεις περισσότερα λεφτά.
«Μα καλά» λες, Ανθρωπάκο, «δεν βλέπω τίποτα κακό σε αυτό».
Είναι αλήθεια, θέλεις να έχεις «μεγαλοφυείς» και είσαι πρόθυμός να τους προσφέρεις σεβασμό.
Μα θέλεις έναν «καλό» μεγαλοφυή, κάποιον ευπρεπή, μετριοπαθή και χωρίς σαχλαμάρες, με δυο λόγια ένα σοβαρό, μετρημένο και συμμαζεμένο μεγαλοφυή και όχι έναν ανάγωγο και ατίθασο μεγαλοφυή που γκρεμίζει τους φραγμούς και τους περιορισμούς σου. Θέλεις έναν προσγειωμένο, με κομμένα τα φτερά και καλοντυμένο μεγαλοφυή που, χωρίς να ντρέπεσαι, μπορείς να τον περιφέρεις πανηγυρικά στους δρόμους της πόλης σου.
Να ποιος είσαι, Ανθρωπάκο.
Κάνεις μόνο για να ανακατεύεις το φαγητό και για να το σερβίρεις με την κουτάλα, μα δεν μπορείς να δημιουργήσεις. Να γιατί είσαι αυτός που είσαι, όλη σου τη ζωή κλεισμένος σ’ ένα βαρετό γραφείο, ή σκυμμένος στο τραπέζι σχεδίασης, ή περιορισμένος στο συζυγικό ζουρλομανδύα ή φυλακισμένος σε μια αίθουσα να μαθαίνεις γράμματα στα παιδιά που μισείς.
Δεν πρόκειται να αναπτυχθείς και δεν έχεις καμιά δυνατότητα για καινούργιες σκέψεις, γιατί πάντα έπαιρνες, πάντα σέρβιρες με την κουτάλα το φαγητό που κάποιος άλλος σου το έφερε έτοιμο μέσα σ’ ασημένιο πιάτο.
Μήπως δεν καταλαβαίνεις γιατί τα πράγματα είναι έτσι, γιατί δεν μπορούν να είναι αλλιώς; Θα σου του πω Ανθρωπάκο, γιατί σε γνώρισα όταν ερχόσουνα σε μένα με την εσωτερική σου κενότητα, την ανικανότητα σου ή τη διανοητική σου διαταραχή.
Ξέρεις μόνο να σερβίρεις και μόνο να παίρνεις, δεν μπορείς να δημιουργήσεις, δεν μπορείς να προσφέρεις γιατί το βασικό χαρακτηριστικό σου είναι να μένεις αμέτοχος και να φθονείς, γιατί σε πιάνει πανικός, όταν το αρχέγονο συναίσθημα της ΑΓΑΠΗΣ και της ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ αρχίζει ν’ αναδύεται μέσα σου.
Γι’ αυτό φοβάσαι να προσφέρεις. Βίλχελμ Ράιχ: Να ποιος είσαι Ανθρωπάκο
Το γεγονός ότι παίρνεις, βασικά, έχει μόνο μια εξήγηση: αισθάνεσαι την ανάγκη να παραφουσκώσεις τον εαυτό σου με λεφτά, με φαγητό, με ευτυχία, με γνώσεις, γιατί νιώθεις άδειος, πεινασμένος, δυστυχής, ούτε κάτοχος της γνώσης, ούτε και με την επιθυμία να αποκτήσεις γνώση.
Για τον ίδιο λόγο αποφεύγεις την αλήθεια, Ανθρωπάκο: γιατί μπορεί να απελευθερωθεί το συναίσθημα της αγάπης μέσα σου. Αναπόφευκτα θα σου αποδείκνυε αυτό που ανεπαρκώς προσπαθώ να αποδείξω εδώ. Αυτό δεν το θέλεις Ανθρωπάκο…
Διαβάστε ακόμη: «Άκου, Ανθρωπάκο» του Βίλχελμ Ράιχ: Μια καταπληκτική εικονογράφηση
Βίλχελμ Ράιχ – Ο αετός, οι κότες και τα όρνια
Η Ανθρώπινη βλακεία είναι ακατανίκητη
Φαινόμενο Dunning-Kruger~Γιατί οι ηλίθιοι νομίζουν πως είναι ειδικοί;
Γιατί οι άνθρωποι μπορούν να εξαπατηθούν τόσο εύκολα;
Η αβάσταχτη Δικτατορία της μετριότητας
Η μάζα είναι ένα κοπάδι που δεν μπορεί να ζήσει χωρίς αφέντη
Αν συμπεριφέρεσαι διαφορετικά από την μάζα θεωρείσαι τρελός…
Άρτουρ Σοπενχάουερ: Η τέχνη του να έχεις πάντα δίκιο
Χόρχε Μπουκάι: O αλυσοδεμένος ελέφαντας~Αποπρογραμματίσου
Είμαστε οι ΜΌΝΟΙ υπεύθυνοι για την πραγματικότητά μας
Η ελευθερία έχει χάσει το βαθύτερο νόημά της γιατί έχει γίνει σλόγκαν, αντί για τρόπος ζωής
Στον νέο ανθρωπότυπο θα επιτρέπεται μόνο ό,τι εγκρίνει το σύστημα
enallaktikiskepsi.blogspot.gr Βίλχελμ Ράιχ: Να ποιος είσαι Ανθρωπάκο
